bugün yasemin yok iyi kalpli polyanna ruhlu ikizi var.. sabah uyandım tavanla yüzyüze geldim iki gün önce beni delicesine duygularından tavanımın bu sabah bana gülümsemesi tuhafıma gitmişti çünkü camdan vuran ışık hüzmesi küçük gökkuşakları oluşturmuştu sonra uzun zamandır mutlu olmak için biryerlerimi yırtarcasına salakça bir çabaya girmiş olduğumu ve mutlu olamadığım gibi yırtılan yerlerimin acıdığını farkettim kadim bir dostum ●• ۰● yaşam bir gündür o da bugündür●•۰● demişti.. biraz düşünüce aklıma gelenler: 5 yıl önce aldığım kot pantolonumun içine girebilmenin ailemin ne olursa olsun yanımda olmasının dayanılmaz güveninin giydiğimde sokak çocuklarına benzediğimi bile bile almak için deli olduğum pantolonun %50 indirime girmesinin sigara paketinin üzerindeki yazıları okuyup iyiki sigara kullanmıyorum demenin çok sıkışı;pta tuvalete gittiğimde işim bittiği andaki yaşadığım duygu seli nutella kavanozuna kaşıkla dalmanın aynaya herbaktığım da bugünde ne kadar güzelim demenin kutusu ve cezbedici renkleriyler hem dilimi hem gözümü boyayan çok yediğim zaman direk kalçalarımda depolanabilen hain şekerleme bonibonun lezzetinin................
bunun gibi birsürü küçük şeyin beni ne kadar mutlu ettiğini unutmuş olduğumdu
şükürler olsun yeniden hatırlayabilmeme...